سیما یاری

صفحه های این مجموعه   ...      1    2    3    4    5  
---
  
به من خیره شده گربه ی من .
مردمک های درشتش
           - انگار با حرکاتم تنظیم شده -
             دنبالم می گردند
                             مثل دوربین .
به اتاقم می آیم
روی دو دست و دو پای بی ناخن می دود
                                می آید دنبالم .
می پلکد روی فرش
           دور پاهای من .
 
می نشینم پشت میز تحریرم - کنار تختم -
می جهد روی تخت ، آرام آرام ، می لمد روی بالش
پنجه ی نرمش در زیر سرش
                   نگاهش به من .
 
مطمئن از بودن من
        پلک هایش کم کم روی هم می افتند .
پره های دماغش دارند می جنبند :
                        بوی مرا می شنود .
مطمئن از بودن من
                می خوابد .
 
من : توام .
گربه : منم .
        عشق من !
 
---
  
فرا می خوانم تنها تو را
آن گاه که ظلمت بر من می تازد
آن گاه که مشت تنهایی
                 می فشارد قلبم را .
فرا می خوانم تنها تو را .
 
می آیی
       از اعماق زمان
بازوهایت حلقه ی گل
       بر گردن من .
آغوشت
          سپر انسانی بر سینه ی من ،
ای عشق ژرف !...
 
---
  
تشخیص ناپذیرند از همدیگر
                              اجزاء آب
                              در لیوان آب .
مثل ما از همدیگر
        در ظرف بلور هستی ...
 
---
  
خون شنگرف
        روی گونه ی من می رقصد
                               با دیدارت .
 
مثل فوران شقایق
           از خاک سرد
                وقت دیدار بهار :
بعد از همه ی روزهای زمستان سخت ...
 
---
  
تو به آنها بگو
از چه دری وارد شده ای
آمده ای به اتاق خوابم ، روی تختم ؟
شانه ات : ساحل موج تلخم .
بازویت : بادبان نجاتم در این طوفان .
 
تو بگو به آنها
از چه دری وارد شده ای
آمده ای زیر پوستم ، در رگ هایم ؟
می جوشی در دهلیز سرد قلبم
می گردی در هر سلولم .
 
نسترن های روان سرخ را
تو بگو
        از چه راهی آوردی
        بخشیدی به اسکلت بی رنگم ؟
 
- مرزهای عقیم عبوس  با زبان الکن شان
ازمغز استخوان های من می پرسند :
 
           از چه دری وارد شده است
           باغ گل سرخ
           در هستی من ؟ ...
 
---
  
آب دریا پیش آمد
        دوره ام کرد
               غرقم کرد .
در دیگر باز شد :
 
من
        بی وزن
        تا ابد غوطه ورم
        در قلب دریایم :
 
               قطره هایی که به هم پیوستیم ...
 
---
  
شبیه اند به تو :
        قطره های شبنم
        با نوازش های نرم شان
                   روی برگ نارنج .
 
شبیه اند به تو :
       سروهای بلند
       با جنبش سبز آرام شان
                    روی صخره ی تار .
 
هر تشابه ، اما ، تکرار است .
 
تکرار تو هستند
          - تا ابد عشق من -
 
                           سروها
                           شبنم ها ...
 
---
  
نورهای خورشید
           سرانجام
از میان غبار سیارات می گذرند
پر شور و گرم
         می آیند تا چشمانم
می گذارند  ببینم
         همه ی اشیاء درهم تاریک را
         همه ی باغ گل  قلبت را
                     پشت پنجره ی سلولم .
در میان غبار هوا ...
 
---
  
جای پوتین ها بر روی خاک
پر شده از خون و خار .
 
فضا پر شده از بوی تند لاشه .
 
ما  را به کجا خواهد برد
              ردِ این پوتین ها ؟
 
سر می پیچیم
          از قدم برداشتن در مسیر پوتین .
ما را به کجا خواهد برد ،
               این سرپیچی ؟
 
دست همدیگر را محکم تر می گیریم
                           روی سیارهِ مان ...
 
---
  
دارند می شکافند
          برگ های کوچک
          پوسته های شاخه های افراها را .
 
سبزهای کوچک
         گیتی را با چشمان سبزشان می بینند .
سبزهای کوچک
        با دهان های سبزشان می خوانند .
 
قیل و قال سبز بلند
        می پراند - به زودی زود -
              خواب های خاکستری کوچه های خالی را ...
 
---
  
شب می آیی ؟
روز می آیی ؟
پاییز می آیی ؟
         یا زمستان ؟
 
هر لحظه که باشد
                    با تو
                    نور هست
                    گرما هست .
 
تو می آیی همراهم
                    با آفتاب ...
 
---
  
امشب
       لبریز شده
           شبنم از شیطنت شیرین ستاره
           نزدیک من
           در دسترسم .
 
انگار نگاه تابان تو .
          انگار تو .
 
شب نبود آنچه گذشت
                    بی تو
                    در خانه ی من :
                    ظلمت بود ...
 
---
  
هرگز متوقف نشده
           - تا امروز -
آمدن و تابیدن خورشید من
بر خطوط تاریک .
 
هرگز متوقف نشده
          - تا امروز -
قلقلک دادن پرهای خروس
با سرانگشتان نرم خورشید من .
 
تا امروز
         هرگز متوقف نشده
         گریز کابوس
             از صدای نفس های درخشان خورشید من .
 
هیچ دلیلی در دست نیست که اثبات کند :
تو نخواهی آمد
        تو نخواهی تابید
        تو نخواهی در هم پیچید
        - باز هم ، فردا هم -
                 طومار سیاه این تاریکی را ...
 
---
  
پیاز نازک سنبل
         می گردد
می گذرد
در پهنه ی خشک لرزان
         از سرابی به سراب دیگر
                  در بیابان کدر .
 
- این جایی نیست که درآن منزل کنم . -
 
پیاز نازک سنبل می غلتد
هم چنان می غلتد
می بیند در خواب و بیداری
میان خواب و بیداری :
 
گلدان سفال کوچک را
پشت پنجره ی خندانت
رو به روی خورشید :
              شکفتن
                      عریان ...
 
---
  
پروانه باز کرده بال هایش را
                       روی گل یاس
                                     خوابیده ،
با تمام دهان نرمش می مکد پرچم ترد گل را .
 
با دهان باز پر زهرش
         مار افعی می بلعد
                    خرگوش سفید کوچک را .
 
بیا عهد ببندیم ، گل یاس من !
                    تا ابد
                    هرگز
                       هرگز کف نزنیم برای افعی ها ...
 
---
  
بی تکرار ، من و تو ،
        تنها دو حالت داریم :
        من با تو .
        تو با من .
 
تنها" ما" این طوریم :
        بی تکرار
             روی این سیاره ...
 
---
  
کمی دورتر از جایی که گمان می کردم باید باشی
           بر پا بودی ، ایستاده ،
           بازوهایت
                   باز
                   گشوده
                     بر روی روز .
 
کمی دورتر از جایی که گمان می کردم باید باشی
داشتی می روییدی
         در نخستین مکان ممکن
داشتی می روییدی ، سرو من ،
         در تمام لحظاتی که گمان می کردم
                   تو را گم کردم ...
 
---
  
پره های موتور قایق
             می چرخند
رسوب عمیق تالاب
                   به سطح تالاب می آید
           - آه! غذای مرغان !-
 
تیر کمان در کار نیست .
 
چلچله های سفید و سیاه دریایی
لک لک های بزرگ شیری رنگ
مرغابی های وحشی رنگارنگ
              دسته دسته می آیند
                               پرواز کنان
                                    پشت سر قایق .
نفس های دریایی شان می آمیزد با نفس های ما
                   ذره های غذای پنهانی را می چینند .
                   - می شود با هم بود .
                   - می شود باهم ماند .
 
تیرکمان در کار نیست .
پره های قایق می چرخند ،
مرغان دریایی می آیند
            در مسافت های طولانی
            همراه ما ...
 
---
  
یک سگ است ؟
یا
یک انسان ؟
          خم شده در سطل زباله ؟
در تاریکی پیدا نیست
          حیوان از حیوان از انسان ،
همچنین پیدا نیست
          پرواز پرستو
                به سمت بهار ...
 
---
  
یک تلنگر بر سیم زدی .
پر شد از آهنگ رقص شاد
          امروز دنیایم
               فردای دنیایم .
می نوازی – عشق من-
         پرده های گوشم را
                سازم را
بی هیچ خراش ...
 
---
  
گیاه زنده می بالد
می بالد
         دگرگون می سازد
         خاک و زمین و هوای اطرافش را .
دگرگون می سازد
        حیاط امروز و فردا را .
 
گیاهیم ،
         هنوز
             زنده ...
 
---
  
می لغزد سایه ی من روی زمین
می آمیزد با سایه ی تو روی زمین
 
سایه های موهایم رقصان اند
                  روی دوش تو .
سایه های بازوهایم لغزان اند
                  روی بازوی تو .
 
سایه ی سنبل تو می رقصد
          در میان گلدانم .
 
سینه خیز می آید
          از میان سیم های خاردار :
من با سایه ی من
           سمت تو ،
           بدون سیم های خاردار ...
 
---
  
جویبار در پای بید می گردد
          آواز می خواند .
شاخه ی نرم بید
         خم شده روی جویبار :
         می نوشد
              می بوسد
                  تن عشق عریان را ...
 
---
  
هیچ چیز مانع نیست
می توانم تیغی بردارم
          بزنم شاهرگ دستم را .
 
هیچ چیز مانع نیست
می توانم بپرم روی ریل
          زیر قطاری که دارد به سرعت می آید .
 
هیچ چیز مانع نیست
می توانم بمیرم
        - می توانی بمیری -
اما دارم می نویسم
و تو
         داری می خوانی :
                 باهم بودن را ...
 
 
 

صفحه های مجموعه سرسبز  ...

  1    2    3    4    5  

 

صفحه چهارم